vrijdag 27 november 2015

Een tas



75 cm vilt, twee ritsen en wat gepriegel later stel ik u voor: mijn dochters eerste handtas.



Het patroon is ingenieus en toch zo simpel. Feitelijk gaat het gewoon om een lap stof die je dichtritst. Zip!

Yoke Overeem is de dame die het patroon ter beschikking stelt. Ze haalde de mosterd bij Josh Jakus. Zeker de moeite om die ontwerper eens op te zoeken, want die maakt zalige dingen.

Onze kleine dame zal er uiteraard niet zelf mee rondparaderen; het wordt haar heen-en-weertasje voor de crèche. Niemand gaat in meer stijl dan zij haar bekotste en ondergekakte kleertjes mee naar huis nemen. Punten voor prinsessengevoel!

Zo'n zwarte tas mag dan wel klassevol zijn, voor Amélie mag er gerust een frivool kantje aan. Enter breiwol, en veel geduld.



Overigens, voor wie dacht dat deze tas makkelijk zelf blijft staan, eh neen. De mijne toch niet. Ik  deed zowaar van foefelare om de foto's te nemen (no way Jozefien, foefelen, jij?).


Gelukkig hangen wij het tasje gewoon aan een haak aan de muur, en daar is dat handvat dan weer heel praktisch voor.

Geslaagd dus, al zou ik hem zelf als handtas niet willen gebruiken. Hij blijft niet staan, het handvat is best groot en daardoor naar mijn smaak onveilig, je kunt hem niet over je schouder zwieren... Maar bon, ik ben dan ook een moeilijke als het over handtassen gaat. Handigheid voor alles! Wat iedereen bijvoorbeeld in al die clutches ziet, is mij dan ook een raadsel. Ik zou dat... verloren leggen.

Wie echter het ultieme argument wil om er toch aan te beginnen: 't is ideaal om een fleske mee te nemen.


Gratis (!) patroon: Tas (naar ontwerp van Josh Jakus), uitgetekend door Yoke Overeem, terug te vinden in de Facebookgroep Handwerk
Vilt: Arteveldestoffen, Vrijdagsmarkt Gent
IJzeren ritsen: De Gouden Schaar, Ledeberg

maandag 16 november 2015

Billie met blote billetjes

Vooraleer Billie de kast in ging, werd die nog even overgenomen op een hondjestricot die ik op een Stoffenspektakel kocht. Met de stoflengte die nog overbleef, rimpelde ik een rokje. Niet te fel, een cm of 80 op een T-shirtomtrek van pakweg 50 cm, want het kind ligt er toch heel de dag op. Ik zou zo'n serieuze pak stof in mijn middel ook niet apprecieren.

Billetjes om in te bijten, zeg ik u!

De enveloppehals en mouwboorden kregen hetzelfde tricootje, en ik maakte er ook een kleine strikjesbroche mee. Meisjesaccessoires, ik kan het zowaar appreciëren!

De stofkeuze vind ik niet zo geslaagd. Ze ziet er direct een pak ouder uit, en uiteráárd willen we dat niet. Maar kijk, ze zal het toch dragen, en tegen dat ze eruit gegroeid is, tjah, dan is ze weer wat ouder zeker...

Patroon: Billie van Zonen09, met een aangerimpeld rokje
 Stof: Stoffenspektakel

zondag 1 november 2015

Billie is ook een meisjesnaam.

Hopen kleren had dat babymeisje van me.
Groeien en dikken doet dat babymeisje van me.

Die combinatie zorgde ervoor dat ik deze week de nood zag om een eerste kledingstuk voor haar te naaien. Met leggings komt ze nog een heel eind (enfin, dat dacht ik toch tot deze morgen, toen ze bijna uit een jegging plofte), maar een T-shirtje zou het in ieder geval worden.

Billie, de jongste 09-Zoon, had ik mij aangeschaft zodra ik kon, maar tot nu toe bleef die onaangeraakt in de kast. Naast het feit dat tijd en energie ontbrak, had ik ook een soort van Billievrees. En dan nog van de domste soort.


Want nee, voor tricot heb ik nooit schrik gehad. Ik behoor tot het lover-kamp. T-shirtjes maken doe ik met mijn vingers in de neus. Maar dat patroon openplooien, worstelen om over te tekenen, en -bovenal- het opnieuw opplooien en het in het hoesje terugproppen, daar kreeg ik koud zweet van.

Volledig onterecht trouwens, 't is een eitje. En veel minder eng dan het lijkt.
Een keer je het patroon vast hebt, wijst alles overigens zichzelf uit.

Mijn kleine is een uit de kluiten gewassen viermaander. Ik meende een maatje 74 nodig te hebben. Het patroon start vanaf maat 80, maar aangezien er ook small-maten inbegrepen zijn, en een small-maat betekent dat die een verlengde kleinere maat is, kan een 80 small evengoed doorgaan voor een 74 long. Uittekenen dus!

Ik had al horen waaien dat de mouwen smal uitvallen. Babyarmpjes door mouwen wringen is zowat het lastigste gegeven in heel het baby-aankleedproces, dus heb ik die mouwen een heel stuk verbreed (van 11 naar 14,5 cm onderaan). Aan de rest van het patroon werd niet geraakt.







De lengte van een maatje 80 kan mijn dame al verdragen aan haar romp. In verhouding zijn de mouwen wel een stuk te lang (of mijn kind heeft korte armpjes, dat kan ook). Voor de rest weinig aan te merken op Billie. De enveloppehals werd heel handig bevonden, het babyhoofdje moest niet afzien.

Met een haaraccessoire is het unisex T-shirtje opeens speciaal voor kleine dametjes gemaakt. Voilà, ons Billie is helemaal meisjesproof.

Patroon: Billie van Zonen09
Stof: Stoffenspektakelrestjes (da's een groot voordeel, zo kleine kleertjes naaien)

(*) dat kleine dametje van me grijpt tegenwoordig naar speeltjes, en begint erop te zabberen. Zo was ze gisterennacht het lichtgevend schildpadje aan het muilen. Uiteraard wou ik dat haar dat overdag laten overdoen om dat op de gevoelige plaat vast te leggen, en -even uiteraard- lukt het dan niet meer.