Ik zal niet liegen als ik zeg dat ik vorige week meer dan dertig uur genaaid heb. Gelukkig heb ik dat niet alleen 's avonds gedaan - ook 's nachts, haha, en stiekem ook tijdens een dagje verlof - maar toch, 't was een beetje overkill. Tijdens mijn deadlinenacht wist ik echt niet meer wat ik van de jas moest denken. Ik vermoedde dat ik hem mooi vond, en ik stikte verder. Pas toen ik hem enkele uurtjes later op model zag, wist ik dat het een toppertje was.
Deze jas heb ik ook afgekeken van
hier. Alweer: als je beseft wat daar allemaal in kruipt van materiaal en tijd, kun je alleen maar denken dat de verkoopprijs een geweldig goede deal is.
In tegenstelling tot
de vlindercape had ik hier wel een pracht van een basispatroon om van te vertrekken. Lars en zijn werkbeschrijving zorgden ervoor dat ik geen zenuwinzinking kreeg. Dank je wel Sharon.
Ik knipte het rugpand in twee delen, net zoals het middendeel van de kap. Bij het assembleren werden daar met jeffitex gevulde stekels tussen geplaatst. Het voorpand werd verknipt, zodat er een buik ingezet kon worden. Veiligheid voor alles, en ik kon het
alweer niet laten om reflecterende paspel in het voorpand te verwerken, net zoals in de mouwen.
De kap kreeg een klep (die ik vijf keer heb losgetornd, om daarna te besluiten 'dat het wel goed genoeg was'*), en er werd ook nog een afneembaar staartje voorzien.
Oorspronkelijk was ik van plan om nog een ritsflap te voorzien, mooi de geel/blauw-contouren van de buik meevolgend, maar mijn courage was op. En och ja, geen kat die dat mist, eigenlijk.
Mijn dino was geboren.
Tijdens een weekendwandelingetje merkten we de eerste tekenen van de lente op. Dat doet deugd, als je 't mij vraagt.
Het zou wel cool zijn om te denken dat Timo hier doet alsof hij een dinoklauw heeft of zo. Peut. Hij doet alsof hij de ontspanner van het fototoestel indrukt. Mja.
Tijdens een wandeling heeft Timo vaak last van benenmoeheid. Soms ook van voetenmoeheid. Daarom rent hij naar de dichtstbijzijnde bank om even uit te kunnen rusten. Als we hem inhalen, doet hij dat opnieuw. En opnieuw. En opnieuw.
En als dat niet meer lukt, en ik ben in mijn goeie, dan is er nog een benenwagen natuurlijk.
Hoe noemen ze dat? Blurry, but perfect? Voor mij wel, in ieder geval.
Patroon: Lars van Zonen09
Stof: gekookte wol van Rijstextiles
*hoe het nu zat met die klep van de kap: de flap heeft een boven- en een onderkant. De onderkant van de flap moet je nipter knippen, zodat je spanning steekt op de onderkant van de flap, en die dus niet voor de ogen gaat hangen. Verder verstevigen met dunne, maar zet stevige versteviging, zodat de flap 'staat'.
Met plezier, ik hoop dat jullie wat minder moeten tornen dan ik.