Zwangerschapsrokje

Zwangerschapskleren flatteren niet, of zijn niet modieus. Des te meer omdat een groot deel van de kledij die je draagt afdankertjes van vrienden of tweedehands gescoorde stukken zijn.
Te groot of te klein, da's moeilijk in te schatten aan het begin van je wellende buikje. Dus is het een allegaartje van maat S tot XL: soms wurm je je in een broek, en besluit je de rest van de dag niet meer te ademen, maar dat is niet erg, want de dag nadien is er vrijheid alom - en maak je er een sport van om (hopelijk!) je rok op te houden. Sommige bloesjes staan op knappen -knoopjes, houd onder spanning!-, en op andere dagen is het wel heel duidelijk dat sommige tricot omslagtruitjes al goed dienst gedaan hebben voor geborstvoede kindjes.

Om maar hiertoe te komen: dat hoeft niet per se. Wees blij met elk kledingstuk dat je krijgt of voor een leuk prijsje tweedehands op de kop kunt tikken, maar blijf kritisch en draag enkel wat je past. Investeer in goeie basisstukken. Draag flodderkleren enkel thuis, net zoals in niet-zwangere staat. En als je daar zin in hebt, maak dan eens een zwangerschapsrokje. Net zoals ik deed. Niet onder het voorwendsel dat er anders niets te vinden is, maar gewoon omdat het plezant is.

De A-lijn uit 'Allemaal Rokjes' was de basis voor mijn creatie.
Met de buikband heb ik serieus gevochten. Echt waar, te hard je best doen is nooit goed. Ik had de welvingslijn van de bovenkant van mijn rok overgenomen op het tricot (in plaats van gewoon 80 % te nemen van mijn omtrek), en om aan de hoogte van die band te komen had ik ook zitten klooien (aan een gekochte broek om de vijf cm de hoogte opgenomen, zodat je ook geen rechte kant uitkomt). Soit, 't is goed gekomen, de rok blijft mooi rond achterwerk hangen.

Toen ik de rok paste, zag het er een lomp geval uit. Smaller maken leek mij eng - katoen zonder rits over bolle billen krijgen, 't lijkt me een uitdaging.  Gelukkig werd het euvel verholpen door een stuk in te korten.

Ik naaide er ook nog zakjes op, om het geheel wat te breken. Basisidee hiervoor was de opnaaizakken van de Jacobbroek. Ik heb de zakken zelf getekend, met als idee dat mijn gsm erin moest kunnen. Prioriteiten, ik begin het te leren.

Een paspeltje in het zakje leek me tof, maar onhandelbaar bij het maken van de plooien, daarom heb ik er een biais tussenuit laten piepen. En in de naad werd de biais weggeknipt. Dan kwam het redelijk goed.
Ok, deze foto is extreem kreukerig, maar het ding werd de hele dag gedragen. (Wie neemt er nu foto's van vers gestreken kleren?)

Met een restje werd nog een fijne broche geassembleerd, en ik kan mijn laatste weken van mijn zwangerschap gaan hopen op warmer weer. Hup dan!

Stof: Qjutie for kids, Stoffenspektakel
Biais: Veritas
Patroon rok: Allemaal Rokjes
Bloemenbroche: werkwijze Mme Zsazsa.
Topje: gekregen van de nicht
Bloesje: gekregen van de oma. Echt. Hoe zot is dat niet. Een klein menske dat in die bloes paste, zonder gigabuik. Volgens de mode van toen vast baggy te dragen.