zaterdag 30 mei 2015

Voor onhandige draagdoekenknopers en (een beetje) handige naai(st)ers: de ringsling - tutorial

Binnenkort verwelkomen we een nieuw broedje in ons gezin, en dat betekent opnieuw draagtijd. Voor de oudste gebruikten we een gewone knoopdoek. 't Is te zeggen: ik gebruikte een gewone knoopdoek. Omdat mijn eega de knooptechniek niet onder de knie kreeg, het kind ergens bungelde waar het niet moest en het bijgevolg ergonomisch gezien nogal belastend was voor rug en heupen van mijn twee mannen, waren draagdoekmomenten enkel voor mij weggelegd.
Omdat we deze keer ook uitgerust zullen zijn met een bakfiets -wat kijk ik er naar uit om langs Oost-Vlaamse velden te cruisen-, heb ik een oplossing gezocht zodat de echtgenoot toch kan dragen [\understatement on] want een buggyonderstel meezeulen in de bak lijkt me nogal wat gesleur [\understatement off].
Het antwoord op deze heikele kwestie: een ringsling!
Moeilijk kan het niet wezen: een lap stof met aan het ene uiteinde twee ringen, zodat je het andere uiteinde riemgewijs door die ringen kunt halen. Aantrekken, en klaar.

Een ringsling maken leek me overigens iets fijns om te doen met instant resultaat.
Bij deze dus een kleine handleiding:

Na wat opzoekingswerk bleek de ideale lap stof voor dit project +/-  80 cm op 2m30 te zijn. Mijn stofbreedte was 150 cm, dus ik heb die gewoon in tweeën geknipt.
De lange randen worden omgezoomd.

Aan een kant ga je "op z'n accordeons" plooien maken van +/- 5 cm. Het komt allemaal niet zo nauw. De volgende plooi laat je altijd een  centimetertje lager uitkomen dan de vorige. Rijg de plooien, zodat ze voorlopig vastzitten.  Zet hiervoor je steekgrootte zo groot mogelijk, en je spanning op 1. Zo kun je de voorlopige draad straks makkelijk eruit trekken. Ik heb een rijgsteek op het uiteinde van mijn stof gezet, en nog een lijn zowat 20 cm naar links.
Daarna naai je het uiteinde van je stof nog eens samen met een brede zigzagsteek om te vermijden dat die gaat rafelen.

 Zoals je ziet, zit er in het midden van mijn linkse rijglijn een plooitje dat er niet hoort, maar da's helemaal niet erg. Zoals ik eerder al zei, bij dit project komt het allemaal niet zo nauw (heerlijk vind ik dat), want die draad gaat er toch terug uit.

Neem twee ringen (ik kocht ze op een gespecialiseerde webshop. Gordijnringen zouden het ook wel kunnen doen, maar ik vertrouw er niet op dat mijn pasgeboren baby maar evenveel trekkracht heeft als een stom gordijn). Je uiteinde van je stof plooi je om tot tegen de linkse rijglijn, en dan stik je het geheel vast.


Drie à vier stiklijnen worden aangeraden om voldoende stevigheid voor je doek te verkrijgen.

Voor de zekerheid nog wat sierstikseltjes tussenin:

Toen ik de draagdoek paste, was die mij veel te groot. Ik heb een 35-tal cm afgeknipt (al een geluk dat ik die kant nog niet had omgezoomd), en kon de stof dan nog eens veertig cm omslaan om er een handige zak van te maken. Tuutjes, luiers, koekjes, water, en weet ik nog wat je daar allemaal in kwijt kunt.

Tadaah!

Achteraf merkte ik dat de zakken harder dicht moesten blijven, anders vallen ze open bij het dragen. Na een halfuur tijd verspild te hebben door te zoeken naar de perfecte knopenmatch, besloot ik om de zakken gewoon in het midden nog eens dicht te stikken.

Instant resultaat? Nee hoor, zeker niet als je besluit hier en daar wat siersteken op je werk los te laten. Fijn? Ja, dat wel.

Het enige wat we nu nog nodig hebben, is dat kleine broedje. Dus kom maar kleintje, op draagvlak zijn we volledig voorbereid! 

Stof: Stoffenspektakel
Ringen: www.ringslingshop.nl. Geen verzendkosten trouwens, ook niet naar België. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten