donderdag 11 augustus 2016

Een Hoppejumpsuit. (KCW August #2)

Omdat de crèche nog een weekje gesloten is, mocht ik mijn kinderen bij oma droppen. Beide oma's wonen op minstens een uurtje rijden, dus wij doen steeds van logeren. Dat betekent kindjes missen, maar ook een zee aan tijd. Daardoor is iedereen wat uit zijn ritme, en stond naaien niet meteen op de planning. KCW-vriendelijk? Not at all. Maar kijk, het kan verkeren. Ons etentje dinsdag was heel gezellig, als in gezellig tot één uur, en de date gisteren met de echtgenoot werd daarom afgelast wegens te moe. Met beider instemming, als ik mij even mag verdedigen.
Dat hij dan geklust heeft tot 21.45, en ik genaaid tot 23 uur, dat doet er nu eventjes niet toe.

Ik nam een stofje uit de kast dat er -zoals steeds- al eventjes lag. Gekocht als Charlie voor de zoon, of een Billie met polosluiting, of weet je, misschien wel een zomertopje voor mezelf. Maar het werd iets voor de dochter. Een Hoppe. Ik had slechts een half metertje gekocht, maar doordat de tricot in beide richtingen rekt, kwam ik net toe voor een jumpsuit in maat 1,5 jaar. Zakken vind ik voor een dreumes volledig overbodig, en achteraf gezien kwam mij dat qua stofhoeveelheid ook heel erg goed uit.

Ik had ergens gelezen dat het een patroontje is dat heel snel genaaid wordt. Ik herinner mij een halve voetbalmatch, dus dat moest wel te doen zijn om op een avond af te krijgen. 
Maar kijk, ik ben dus trager. Of de tester in kwestie was niet moe, dat kan ook. Stof kiezen, zien hoe je het patroon het beste legt om alles eruit te krijgen, knippen, en ik ben al meer dan een uur verder. 

Ik had alle stukken voor mij liggen toen een hersenkronkel mij er attent op maakte dat ik misschien wel fout geknipt had. Misschien wel of misschien niet, ik was een beetje moe. In ieder geval had de hersenkronkel me overtuigd dat het achterpand enkel lager is dan het voorpand bij de halterversie. Ik controleerde niet. Ik was een beetje moe.
Ik knipte dus een extra bovenstukje, besloot van die zijde het voorpand te maken en er nog iets leuks mee te doen. Enter een frulleke. Ik zette alles aaneen zodat ik opnieuw een volledig voorpand had, en mij aan de handleiding kon zetten.
Toen merkte ik dat het achterpand toch lager is (ah ja), en van mijn oorspronkelijke voorpand werd een stukje afgeknipt. Ik wil maar zeggen, ik was een beetje moe.

Er staat expliciet vermeld dat  de Hoppe niet ontwikkeld is voor pamperpoepjes, dus verlaagde ik het kruis met een goeie cm, opdat het tussen de beentjes niet zou trekken. Ik hield de eerder deze week gemaakte Lila in het achterhoofd, en zorgde ervoor dat het kind makkelijk te verversen is door drukknoppen te voorzien in de binnenbeennaad. Mijn Leven met 4 helden paste deze truc ook al toe en schreef hier een korte handleiding hoe je het patroon aanpast.

Mocht je je afvragen of het een makkelijk patroon is, het antwoord is ja. Zelfs als je een beetje moe bent. En een jumpsuit kan ingenieus in elkaar zitten, zo is nu ook bewezen. Ze hebben dat goed gedaan, An van Straightgrain en Fabienne van Honderdachtentwintig.

Morgen ga ik de kinderen ophalen. Ik vraag me nu al af of ik de dochter ga willen opeten, eens ze haar jumpsuit aan heeft.



Stof: Lily Balou van Mon Depot
Patroon: Hoppe jumpsuit van Straightgrain

1 opmerking:

  1. Ja, je gaat ze opeten :-) dat kan niet anders in zo een schattige jumpsuit :-)

    BeantwoordenVerwijderen