woensdag 16 september 2015

Zoete dromen op een ander



Het is zover. Eergisteren dacht ik dat alles volledig chill was, ik kon het wel aan. Gisteren begon de nerveuze kriebel. Vandaag was ik ervan overtuigd dat ik het allemaal niet geregeld zal krijgen, en morgen, morgen zal ik toch een beetje huilen, dat staat vast. Mijn vijftien weken moederschapsrust zitten erop, en morgen mag ik terug gaan werken. Met plezier, dat zeker, en met schrik, dat ook. Maar ons meisje mag naar een geweldige, liefdevolle plek, en het doet gigantisch veel deugd om dat op voorhand te weten. Wat dat betreft ben ik volledig zen.

En in de crèche mag Amélietje van haar mama dromen in een zelfgemaakte slaapzak. Ik maakte gebruik van het Luapatroon van Straightgrain. Ik maakte de medium, maar moest die vijf cm inkorten wegens stofgebrek. (Serieus, stofgebrek, mijn echtgenoot zou het moeten lezen, die lacht zich een breuk). 

De slaapzak is gevoerd met een luxueus stofje dat al lang in de kast ligt. Hemdenmateriaal voor die lachende echtgenoot, maar ik durf het nog niet. Omdat het ook maar triest is dat die stof onaangeroerd blijft liggen, mag ze dus al dienen om Amélie te omarmen terwijl ze slaapt. ’t Is een beetje overkill, superzacht en een beetje glanzend, maar kijk, ons kind kan er maar deugd van hebben. De buitenstof vind ik ook geweldig mooi, maar dan kinderniveau-mooi. ’t Is er eentje van Robert Kaufmann, en die lag ook al even te wachten in de kast. Ik ging er twee jaar geleden een verkleinkussen voor de Tripp Trapp van maken. Nou, nee dus. De match tussen de visjes en het golfje in het patroon vind ik wel geweldig. Je ziet, stof op voorhand kopen, dat komt goed hoor.
Een tussenlaagje wattine maakt de slaapzak heerlijk knuffelig.

Droom zacht, lieve schat!


 



Stof: Pet Park - Robert Kaufman // een naamloze schat uit de kast
Patroon: Lua Slaapzak van Straightgrain

Geen opmerkingen:

Een reactie posten