vrijdag 5 januari 2018

Nog een Lila voor Yasmine.


Mijn terugkeer op de blog was van korte duur precies. Ik had nochtans al genaaid. Voor mijzelf zelfs.* De nieuwe overslagtop van Blou is een schot in de roos: aandoen, ondergekotst worden, in’t wasmachine steken, drogen, opnieuw aandoen

Maar toen werd mijn kleinste patatje ziek. Eerst een beetje ziek, dan heel ziek, dan doodziek, en dan terug gewoon verschrikkelijk ziek, naar een beetje ziek en genezen. Hoop en al 11 dagen in het ziekenhuis, kerst net niet thuis gevierd. Dat maken we volgend jaar dubbel en dik goed, en ondertussen ben ik het eigenlijk al een beetje vergeten, hoe verschrikkelijk het allemaal wel was.

Ze doet nog steeds van outfitwissels alsof ze op een catwalk in Milaan staat, en ik heb voor nog wat jurkjes gezorgd. Lila’s, uiteraard. Hier toon ik mijn favorietje, met een klein hackje.



Tussen de voorpanden stak ik een ruffle, om niet steeds op hetzelfde flapje of strikje uit te komen, én omdat het gewoon superschattig is (en gelijk ook in de mode, en al!). Omdat ik dat pas gaandeweg beslist heb, en mijn panden al geknipt waren, heb ik de stolpplooi van haar rok eens op haar rug gezet. Op haar buik had je dat toch niet gezien, met die overdadige froezel.

En wat zeggen we dan? "Goed gedaan moeder. Vusje."







* of dat dat er nog van gaat komen om die Maya top te laten zien, dat weet ik dan weer niet.


3 opmerkingen:

  1. Tof idee met die ruffle! Je inspireert me ;-). En fijn dat die kleine meid weer helemaal gezond is, wat een zorgen geeft dat <3

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Aiai, dat klinkt als een helse paar weken. Gelukkig dat het achter de rug is! Wat een coole meid, trouwens. En dat ziet er weer een zalig zacht kleedje uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, alle snoezigheid van de eerste foto verdwijnt toch wel na die rebelse tweede foto ;). Fan van uw kleine wondertje, Lila staat haar goed!
    --ik reageerde misschien niet, maar ik leefde intens met je mee. Zeven jaar geleden 'mocht' ik ook diezelfde periode terug naar het ziekenhuis met een ziek kleintje. Het haalde het niet bij jullie verhaal, maar ik herinner me nog goed hoe hartverscheurend dat was. En hoe snel een mens vergeet, dat ook.

    BeantwoordenVerwijderen