Een Lila en Oliver voor Yasmine.

Aloha internet! Ik ben terug. Niet op volle kracht weliswaar, want er is een minimensje die heel graag op mijn arm ligt, liefst een hele dag lang.

De goesting om te naaien is nooit weggeweest, maar mijn zwangerschap was letterlijk zwaar, en ik kreeg niets gedaan. Overleefmodus.

Sinds de geboorte viel er een zware last van mijn schouders (en uit mijn schoot, viereneenhalvekilo, alstublieft), en ik voel mij terug mens. Energiek en zo, al valt dat wel met een korrel zout te nemen, dat zullen alle ouders die een pasgeborene hebben ervaren, wel kunnen inschatten.

Mijn derde kindje is perfect, even schattig en schoon als de vorige twee. En dat moet je kunnen, echt waar. Mijn derde kindje geeft wel vaak over, anders dan de vorige twee, en ze doet dat in sloten. Deze namiddag gaan we naar de osteopaat, zien of zij er wat aan kan verhelpen, en in tussentijd deed ik mijn deel: een extra outfit naaien. Vijf kledijwissels per dag zijn eerder regel dan uitzondering, dus ik hoop op nog wat vrije uren voor mijn linkerarm (en ook wel mijn rechterarm, maar dat draagt niet zo fijn, vind ik), zodat ik hier en daar nog wat voor haar kan naaien. En anders knuffel ik mijn kindje wel plat. Bloot, als het moet.

Hier hoefde het niet, want ik presenteer jullie Lila en Oliver rond Yasmine haar lijfje.

De kledij ziet er bij wijlen wat gekreukt uit, net zoals haar gezichtje, want wanneer ze gisteren niet op mijn arm lag, lag ze wel op mijn schouder. En heel even ook niet. Klik klik.

Lila: tricot van Lily Balou: giraffes (Mon Depot)

Oliver: jacquardtricot van Lily Balou: muisjes (Mon Depot)