maandag 12 januari 2015

Warm.

Aanschouw het overschot van deze trui, waar de schaar al in gezet werd om een trui met passende mouwen uit te maken. De volgende bestemming voor de resten wol is een muts.



Mijn eerste plan was om rechttoe rechtaan zo'n simpele muts te naaien: een rond modelletje dat goed over de bol past en de indruk van een eierhoofd wekt, met een boord die je omslaat. Je begrijpt wel wat ik bedoel.

Maar dat leek niet meer haalbaar. En eigenlijk kan ik ook snel van gedacht veranderen. In Ottobre 4/2014 staat namelijk een prachtige pilotenmuts. Die wou ik ook maken.

Een leerachtig stofje had ik nog wel liggen in mijn stoffenkast in de vorm van een oude verknipte broek. Dat hier dus veel patroondeeltjes voor te gebruiken waren, kwam mijn stoffenkeuze alleen maar ten goede. Al maakte ik mij het -uiteraard- veel moeilijker dan nodig door mijn muts te moeten dubbelen, terwijl het volgens de regels van de kunst - of van het boekje - met namaaklamsleer zo gefikst is. Een leertje met daar direct een schaapje aan, inderdaad, bij nader inzien, niet mis.  Mijn voering trekt ook een beetje hier en daar. Doordat mijn truiresten toch wat nipt bleken af en toe, heb ik de 'recht van draad' zo recht als mogelijk genomen. Laat ons die fouten maar gewoon charmant noemen.

Om jullie mijn trui te tonen, de muts binnenstebuiten op ballon.

De achterkant heeft geïntegreerde rekkertjes, zodat het aan de onderkant van het achterhoofdje mooi aansluit. Mijn rekkertjes zitten net iets te hoog, maar gelukkig heeft mijn kind een net iets normalere vorm van hoofd dan de ballon, dus al bij al valt het nog mee.

De buitenkant ziet er zo uit:



En om dat ballonhoofd in ieder geval al te ontkrachten, toch nog een foto van op het ware model. Want ook al hangt er nog geen velcrosluiting aan, en moet (nou ja, we zullen zien) er nog een pilotenbril op geappliceerd worden, toch is de muts al lekker warm en doet hij dienst.
En als je kind dan tijdens een wandeling in een zompig, héél zompig grasveld staat, en madeliefjes voor je begint te plukken op een koude januarizondag, dan smelt je een beetje, en ben je geweldig blij dat je dat fototoestel bij hebt omdat er zich misschien wel een kansje zou voordoen om dat naaisel te fotograferen.
Timo warme oren, ik een warm moederhart.




Patroon: uit Ottobre 2014/4
Stof: recykleermateriaal

Geen opmerkingen:

Een reactie posten