vrijdag 25 juli 2014

Het eerste zomerhemdje

Ik naai ondertussen een jaartje. Halfweg juli vorig jaar heb ik in de Lidl een Singermachientje gekocht. Het stikte vooruit en achteruit, en zigzagde, en had zelfs een knoopsgat.
Ik miste echter een stretchsteek. Je kunt natuurlijk flauw zigzaggen, maar ik vond dat niet mooi. Dat komt vast gedeeltelijk door het feit dat het nog niet even recht was allemaal, maar ik vind dat nu nog steeds niet mooi (of zou ik nu nog steeds af en toe niet even recht stikken? *moment van bezinning*).
Bon, ik ben dus een tricotmadam. T-shirtjes voor mijn kleine man, ja hoor.
En zéker sinds ik in de winterperiode mij een overlock aangeschaft heb. Dat stikt als een trein, werkt alles ondertussen mooi af, én... het rekt mee! Voilà, de superfan van de overlock zit aan de andere kant van de - op zijn minst gedeeltelijk- imaginaire internetkabel.
Maar een  deftige naaimachine, goh, dat miste ik toch ook wel. Ondertussen was ik al overgeschakeld op een oeroude Brother. Heel degelijk, maar net iets te simpel: een knoopsgat kon hij niet, een blindezoomsteek bijvoorbeeld ook niet. Ik heb dat eens handmatig proberen uit te testen: eindje stikken, naald naar links zetten, stik, naald terug goed zetten, eindje stikken en ga zo maar door. Het resultaat, mijn beste dames en heren, was een vollere vuilnisbak (enkel de stof werd erin gekieperd hoor, die machine moest mij nog een eindje depanneren).
Maar die arme Brother was gewoon op: de naaipedaal moest ik telkens opnieuw assembleren, want die viel helemaal uit elkaar. En af en toe verloor ik een onderdeeltje: aan de keukentafel, in het Femmalokaal...
Als de gelegenheid zich mocht voordoen, dan zou ik mij in ieder geval een deftige machine kopen. Een supermooie kans kwam voorbij dankzij een hele lieve dame die zich ingezet heeft om mooie voorwaarden te verkrijgen. Via haar groepsaankoop heb ik mijn nieuwe Bernina op de kop kunnen tikken.
Hoog tijd om mijn katoenvrees te overwinnen dus.

Een Theo van Zonen09 zou het worden: dankzij de duidelijke fotohandleiding perfect voor een beginner.

Aan lange mouwen wilde ik mij nog niet wagen, maar met dit goede weer hoeft dit gelukkig niet.

Aanschouw hier het resultaat:


Om de print te laten doorlopen had ik helaas niet genoeg stof, en misschien ook niet genoeg knowhow... Maar laten we het nu maar op niet genoeg stof houden. Ik kocht dit katoentje bij Liesellove in een opwelling, zonder enig idee te hebben van de benodigde hoeveelheid. Een  half metertje blijkt heel nipt, maar net gelukt.
Hopelijk valt de Theo niet te kort uit. Het blijft nog even spannend, want dinsdag komt mijn kleine man terug van logies bij oma.

De paspel komt van de markt in Maastricht. Blijkbaar zijn er ook verschillende soorten, want deze was dichtgestreken in plaats van dichtgestikt. De paspel ontmantelen om het touwtje wat korter te maken zat er dus niet in, maar goed, zo ging het ook.

Ik vond een hemdje maken een pak werk, en ik ben er nog helemaal niet klaar voor om jullie detailfoto's te laten zien, maar het was een mooie leerschool, en ik heb zin in meer!

Stof: Liesellove
Paspel: markt in Maastricht

2 opmerkingen: