maandag 26 juni 2017

Een beetje een enge beer.

Zo van die stofjes die je hart stalen, die mag je niet in je kast laten liggen. Een restje bruin met blauwe bloemetjes en vlindertjes, dat wordt een ideale beer, dacht ik, en ik begon eraan. Ik begon er vorig jaar in augustus aan. Ik ging op reis en vond het vervelend dat ik geen naaimachine mee kon sleuren op het vliegtuig en had dus wat kleine knuffelprojectjes bij, eventueel zelfs om al met de hand te naaien. 
Daar ben ik moedig aan begonnen, en toen waren we opeens juni 2017.

Ik haalde het pakketje - dat nog steeds te mooi was om in de kast te laten liggen - voor een tweede maal uit de kast, en zette mij achter de machine. Beter. Ondertussen snuffelde Amélie in de lintendoos van mijn overgrootmoeder, en reikte sokkenboordjes aan, en ook een restje tule voor een rokje, en een lintje om de niet zo netjes gestikte tule te verbergen. Dank je Amélie.


Op voorhand had ik besloten een klein hartje op de buik van de beer te naaien. 't Zou dienen als geboortecadeautje voor een schattig meisje, en daar staan hartjes bijzonder goed bij. Hartjes in de ogen, dat leek mij ook wat. De beer die op slag verliefd wordt op dat mensenkind, hoe vertederend.

En toen, toen was de beer af, en keek hij mij aan. Ik werd er een beetje bang van. Ik weet niet precies hoe het komt. 't Is iets met de ogen. Ik heb al knopen bovenop de hartjes gelegd, om te zien of dat beter werd, maar dat was dus niet het geval. Uiteindelijk vind ik de combinaties vlinder-beer ook niet geweldig.




Ik wil geen nachtmerries van een pasgeborene op mijn geweten, en naaide daarom een ander babycadeautje. Met nog een stofje dat mijn hart stal. Maar da's voor een volgende keer.

Ondertussen is de beer al geadopteerd. Die dochter van mij is blijkbaar niet zo kieskeurig. Maar toch een kleine oproep: zien jullie wat het probleem is met de beer, en hoe ik het moet oplossen? Een lieve snoet zou hem toch beter staan.

patroon Beer: Feest in't knutselbos

12 opmerkingen:

  1. het komt door de ogen die staan eng

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja klopt! Ik ben er ondertussen uit, en vooral die mini-pupil doet het hem. Precies een beer onder invloed. Dat oogje is aangepast :-)

      Verwijderen
  2. ik leerde vroeger bij het tekenen van kinderfiguren en het maken van handpoppen: wil een lief gezicht, ogen dichterbij elkaar zetten en op dezelfde lijn.
    www.stokstaartjedoethetzo.wordpress.com

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is een zeer goede tip. Als ik niet te lui was (en gen schrik had om mijn toch al niet zo geweldig kwalitatief vilt te schaden)had ik de ogen in hun geheel verzet, want dat zou een pak beter zijn.

      Verwijderen
  3. Heeft volgens mij meer te maken met de vouw ter hoogte van de mond. Die hangt ook een beetje naar beneden waardoor hij nogal boos lijkt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oei, die mond is eigenlijk een hals. Maar als je dat als mond bekijkt, is dat inderdaad maar een grumpy beertje.

      Verwijderen
  4. Een lachend mondje? Ik mis de mond precies...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het mondje staat erbij, pakken beter ondertussen! Dank je voor de tip!

      Verwijderen
  5. Het is inderdaad die naad, misschien helpt het al als hij toch iets duidelijker ieen mond krijgt en misschien iets van een bandje om zijn hals...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De strik rond zijn nek heeft hij nog niet, maar dat zal ik deze avond eens proberen. Het kan er maar beter op worden :-)

      Verwijderen
  6. Ogen en mond plaatsen op een knuffel is het moeilijkste van heel het proces! Je kan daar wel theorie over vinden, de ideale afstand etc. Pinterest misschien?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies wel hé, heb ik mij daaraan mispakt seg! Ik ga mij er eens in verdiepen, want ik wil het nu wel weten. Misschien komen die bevindingen dan wel nog in een nieuwe post (maar niet direct hé, want als ik toch maar monstertjes maak, dan is mijn goesting een beetje zoek)

      Verwijderen