woensdag 11 januari 2017

Timo's Taal #7


Opeens doet hij het, dure woorden gebruiken. Volgens mij snapt die kleine nog niet altijd wat hij zegt, maar hij zegt het op het juiste moment, and it all makes sense.
  • Papa heeft mij teleurgesteld. Met een grote pruillip, omdat hij te lang getreuzeld had en daarna van zijn vader hoorde dat er geen tijd meer was voor een verhaaltje voor het slapengaan.
  • Dan draag ik zorg voor hem. Over grootopa, omdat die zich soms alleen en verloren voelt.
Gelukkig zegt hij ook nog gewoon grappige dingen.
  • Verboden  te stofzuigen! Onze robotstofzuiger - beste cadeau ooit, trouwens - probeert bij wijlen uit de keuken te ontsnappen. Gelukkig heb ik een oplettende poortwachter. 

  • Pas uit waar je gaat staan! Zijn zus zou haar voet wel eens kunnen bezeren aan al zijn rondslingerend speelgoed. Al zal die voet wel zijn bezorgdheid niet geweest zijn.
  • Ik dacht dat het een brommer was. Zijn zus had een scheet gelaten.
  • Willen ze dan dat jij stinkt in de fotoles? Timo probeert moeder toch in bad te krijgen, terwijl zij plaatjes wil schieten van haar badderende kinderen.
En spreekt hij woorden fout uit.
  • Goudblokje. En toen vertelde hij het sprookje dat hij drie maanden eerder gehoord had. Foutloos. Op de naam na dan.
  • Ik heb een plobreem.
    En ik heb de echte Samson in huis. No kiddin'.






1 opmerking:

  1. Hihi, zo koddig! Raar gevoel he, als zo'n klein mensje ineens van die moeilijke woorden gaat gebruiken...

    BeantwoordenVerwijderen