Een ole met rits. Allez ja, een beetje een rits.

Ik kreeg onder mijn voeten. Zijn laatste trui had geen rits. Los van het feit dat zijn moeder die trui toch geweldig mooi vindt, draagt de zoon hem niet graag. Lesje geleerd, de volgende zou een trui met rits worden.

Ik nam mijn Ole-met-ritsversie uit de kast, en sloeg aan het knippen. Ik dacht niet genoeg na - nood aan vakantie is bij deze bewezen - en legde mijn voorpand aan de stofvouw. Als ik mijn pand doormidden zou knippen, kwam ik aan de zijkanten twee cm tekort. Niet zo goed dus. Horizontaal doorknippen onder de oksel was wat ik deed, zodat ik een korte rits kon steken, en enkel het bovenvoorpand opnieuw uit mijn stof moest zien te krijgen. Toen ik mij afvroeg hoe ik die rits zou afwerken, dacht ik aan deze trui. Biesje ertussen dus. [Bedenking*]
Door het voorpand middendoor te knippen, moest ik het achterpand twee cm verkorten, wat opgevangen werd door vier cm extra heupboord te knippen.

Omdat ik de trui niet wilde dubbelen, heb ik mijn hoofd gebroken over de afwerking van de kap. Ik ben heel tevreden met het resultaat. De vorige keer stikte ik de kap met een engelse naad, deze keer verstopte ik hem onder een bies. De zijrand heb ik zo afgewerkt dat de bies langs de buitenkant breder valt dan langs de binnenkant. Ook de neklijn werd weggestopt met een smalle bies.

Zakken - ook een vereiste van mijn meneertje voor een  geslaagd kledingstuk - leuken de trui op. Eens je doorhebt hoe paspelzakken gemaakt worden, is het een makkie, en een tof detail. Ik ben heel blij met hoe die eruit zien - zeker omdat ik in het verleden al minder nette zakken gemaakt heb, haha. Vooruitgang in handigheid valt alleen maar toe te juichen.

De foto's zijn genomen in een Gents parkje. Uiteraard zijn Gentse parken helemaal geweldig, maar die avond nog net iets meer. Ik heb hier wel al eens mijn lof geuit over onze supergeweldige crèche, en deze setting is er nog maar eens een voorbeeldje van. Een aantal jaren geleden startte Leen de traditie om een afscheidspicknick te houden vooraleer zij vier weken genieten van welverdiende rust. Het is altijd een supergezellige bedoening. De ouders nemen allemaal iets te eten mee, en de crèche voorziet in drank en faciliteiten. En da's niet 'gewoon' een picknickdeken, zoals volgende foto's getuigen.

 

 

Fijne vakantie Leen, Cyria, Hanane, Marlon en Sharon!

Patroon: Ole van Zonen09, ritsversie, aangepast aan eigen onnadenkendheden

Stof: een merkloze zomersweat van bij Larlotte

*Eigenlijk had ik het voorpand volledig kunnen doorknippen, en een bies over de volledige lengte knippen. Te onthouden voor mijn volgende flater.